Het meeste werk wordt niet letterlijk meer op Ameland gemaakt, al is ze daar nog regelmatig te vinden, tekenend in haar schetsboek, binnen of buiten.
Maar Ameland heeft haar op allerlei manieren gevormd en dus blijft
‘Made on Ameland’ altijd belangrijk in haar werk, letterlijk en/of figuurlijk en waar ze ook is. Want Dymphie vindt tekenen pas echt leuk als je er verbinding met mensen mee kan maken.
Dymphie tekende al van jongs af aan, maar had nooit behoefte om daarin onderwijs te volgen, op een cursus of workshop na. Ze ging liever diergeneeskunde studeren, waarbij ze vanzelf de anatomie van dieren kon bestuderen, om zo haar tekenvaardigheden te vergroten. Zo staan in haar collegedictaten portretten (in balpen) van docenten en de patiënten, met name runderen en paarden, die besproken werden tijdens college.
Na haar studie heeft ze meerdere bezoeken aan Bolivia gebracht, waar ze o.a. les gaf aan veehouders die geen toegang hadden tot dierenartsenzorg en aan diergeneeskundestudenten. Ook werkte ze mee aan het ontwikkelen en illustreren van lesmateriaal voor veehouders. Deze reizen maakten veel indruk op haar, doordat ze tussen de mensen zat en hun leven deelde in een land wat zó anders is als Nederland. Het tekenen bracht verbinding en dat was heel bijzonder.
Door haar werk als dierenarts kwam ze op Ameland in contact met een melkveehouder, ze raakten verliefd en zij bleef op het eiland wonen en werkte in zijn bedrijf. De dieren kende ze van kalf tot koe en dat was haar inspiratie voor koeienportretten: mensen geportretteerd als koe.
Daarnaast begon ze met Made on Ameland en was ze deelnemer van de Amelander Kunstenaars (voorheen Amelander Amateur Kunstenaars) waarvoor ze het logo ontwierp en exposeerde tijdens de Kunstmaand (elk jaar in november).
Ze organiseerde workshops en exposities en verkocht schilderijen, tekeningen en glicées.
Helaas hield de relatie geen stand en verhuisde ze naar de wal. Daar werkte ze weer als dierenarts. Het tekenen lag stil, maar na enkele jaren begon het weer te kriebelen en in 2025 gaf ze tijdens Wergea bloeit een workshop ‘Doarps sketse’.
En hoopt ze dit nog vaak te kunnen doen.
Het meeste werk wordt niet letterlijk meer op Ameland gemaakt, al is ze daar nog regelmatig te vinden, tekenend in haar schetsboek, binnen of buiten.
Maar Ameland heeft haar op allerlei manieren gevormd en dus blijft
‘Made on Ameland’ altijd belangrijk in haar werk, letterlijk en/of figuurlijk en waar ze ook is. Want Dymphie vindt tekenen pas echt leuk als je er verbinding met mensen mee kan maken.